രാത്രി മഴ, പണ്ടെണ്റ്റെ സൌഭാഗ്യരാത്രികളി- ലെന്നെച്ചിരിപ്പിച്ച, കുളിര്‍കോരിയണിയിച്ച, വെണ്ണിലാവേക്കാള്‍ പ്രിയം തന്നുറക്കിയോ- രന്നത്തെയെന്‍ പ്രേമസാക്ഷി. രാത്രി മഴ, ഇന്നെണ്റ്റ്‌ രോഗ്രോഷ്ണശയ്യയില്‍, വിനിദ്യയാമങ്ങളി- ലിരുട്ടില്‍ തനിച്ചു കര- യാനും മറന്നു ഞാ- നുഴലവേ, ശിലപോലെ- യുറയവേ,

എനിക്ക്‌ ഒരുപാട്‌ അനുഭവങ്ങള്‍ ഉണ്ട്‌; ചുടുനീറുന്ന കുറേ അധികം അനുഭവങ്ങളും പേനയുമല്ലാതെ മറ്റുള്ളതൊന്നും ഉങ്ങായിരുനില്ല. സ്നേഹം ക്രൂരവും ദീനവും അനാഥവും ത്യാഗോജ്വലവും ആണ്‌ എന്നും ചിലപ്പോള്‍ അത്‌ ശൂന്യതയിലേക്ക്‌ ആവിയായി പോകുന്ന ഒരു കണ്ണുനീര്‍